Eucharystyczny chleb i ryba. Krypta Lucyny, katakumby Kaliksta, lata 20. III w.
W czasie rozmowy przeprowadzonej ze mną przez Annę Kaznodziej w lutym 2023 w Arterionie AHE w Łodzi przez ponad godzinę opowiadałem o kuratorstwie, sztuce, antysztuce. Wspominałem Zdzisława Beksińskiego, Jerzego Lewczyńskiego, którego traktowałem na przełomie XX/XXI wieku jak ojca. Był dla mnie bardzo ważną postacią, jak też w pewnym czasie życia Zygmunt Rytka (do początku XXI w.), Natalia LL, Staszek Woś, czy Eryk Zjeżdżałka, którego symbolicznie uważałem za młodszego brata. Ale tego wszystkiego nie ma w tym podcaście.
Był też czas przyjaźni z Aleksandrą Mańczak i Grzegorzem Przyborkiem (do 2010, ale proszę zobaczyć notkę pod moim tekstem o artyście w najnowszym 43 numerze "Kwartalnika Fotografia" z 2023 r.), z Łodzią Kaliską (do 2005). Ale z Adamem Rzepeckim jest w porządku do chwili obecnej, podobnie jak z Grzesiem Zygierem i Andrzejem J. Lechem.
Bardzo ceniłem filozoficzno-polityczne rozmowy z Andrzejem Różyckim (zm. w 2021, co nie zafunkcjonowało jeszcze w MS2 w Łodzi, gdzie w opisie wystawowym na Atlasie nowoczesności nie podano, że artysta zmarł ponad dwa lata temu, co świadczy o profesjonalizmie instytucji, a w zasadzie o jego braku) i trwające od lat 80. moje bliskie relacje do chwili obecnej Januszem Leśniakiem, o którego ekspozycji myślę od dłuższego czasu.
Co teraz cenię? Wiele można by napisać, m.in. dokonania z XXI w. Magdy Hueckel i Magdy Samborskiej. Oczywiście z bliskich relacji na linii krytyk-artysta, mógłbym wymienić znacznie więcej, ale może innym razem... . W 2018 r. zniknął mi z pola widzenia Tomasz Sobieraj, niezależny poeta, fotograf i wydawca.
Co zaś jest w tym podcaście? Proszę posłuchać. Blogi o fotografii w drugiej dekadzie XXI wieku nie są już tak istotne, jak dwadzieścia lat temu. Nie odczuwam potrzeby pisania tutaj. Głównie nauczam (AHE, WSSiP, ASP), czasami organizuję wystawy i rozmyślam nad sensem świata (np. co było przed początkiem linearnego czasu, jeśli jest on linearny?) w jego niezwykłych przemianach. Mam kilka pomysłów na wystawy, jedna z nich może być mocno kontrowersyjna, a dotyczy problemu scammerów, w wydaniu rosyjskim, nowej plagi Internetu.
W 2021 r. zakończyłem współpracę w Piotrkowskim Biennale Sztuki, którego idee tworzyłem między 2013 a 2019 r. Nie jestem już nawet członkiem jury, nie jestem nawet zapraszany na otwarcie imprezy. Jak oceniam obecne biennale? Kilka słów odnośnie tegorocznej imprezy poświęciłem w tekście o Monice Cichoszewskiej, który ukazał się w "Kwartalniku Fotografia" (2023 nr 43).
I na koniec. Wielkie uznanie dla redaktora naczelnego "KF" - Waldka Śliwczyńskiego, że wznowił wydawanie magazynu, co jest wielkim wysiłkiem organizacyjnym, finansowym, etc. Jest przede wszystkim zadaniem trudnym i odpowiedzialnym. Co mógłbym poradzić? Stworzenie rady programowej oceniającej materiał do publikacji: zdjęcia i teksty oraz przyznanie corocznie honorowej nagrody dla fotografa/ów za ważny wkład do polskiej/europejskiej fotografii.
Autoportret na tle prac Bogdana Konopki, Galeria Imaginarium, Łódź, czerwiec 2021
PS. Zawsze o kimś się zapomni. Dziś, 01.01.24 przypomniałem sobie o moich ścisłych kontaktach z dwoma ważnymi dla mnie artystami. Od 1989 r. jestem w stałych relacjach z prawdziwym twórcą niezależnym - Markiem Rogulskim z Gdańska oraz medytującym nad podtrzymywamaniem istoty świata i jego duchowego oblicza, wrocławianinem - Andrzejem Dudkiem-Dürerem. Oczywiście także artystą wszechmiar niezależnym.
