Protest na Chojnach (24.10.2017). Przeciw zatruwaniu środowiska przez fabrykę

Co mogą zdjęcia? Oczywiście nie zatrzymają produkcji w fabryce na Chojnach, ale są "głosem" mieszkańca, który jak tysiące innych mieszkańców jest systematycznie od kilku lat zatruwany. Są więc w tym przypadku formą oporu i walki. Walki o zdrowie, w której mieszkańców osiedla popiera Tv łódzka, gazety (np. "Dziennik Łódzki", "GW") oraz niektórzy radni z PIS-u. Nie pozwólmy się truć, zdrowie jest najważniejsze.  Wierzę, że fotografia pomoże w naszej walce z trującą fabryką! 

Sensowny i skuteczny protest zorganizowało stowarzyszenie Czyste Chojny 

Czerwone światło, Fot. K. Jurecki 

Na pasach,  Fot. K. Jurecki 

Zaczynamy....  Fot. K. Jurecki 

Czerwone światło czy czerwony kapelusz?  Fot. K. Jurecki 

Niektórzy zasłaniają twarze...  Fot. K. Jurecki 

W masce... Fot. K. Jurecki

Stop fabrykom, Fot. K. Jurecki 

Stop fabrykom na Chojnach,  Fot. K. Jurecki 

Nie dla smrodu,  Fot. K. Jurecki 

Parasole,  Fot. K. Jurecki 

Trwało to dwie godziny... Fot. K. Jurecki 

 11.10.17, ekspertyza, s. 1

 11.10.17, ekspertyza, s. 2

A tu jest materiał Łódzkiej TV o proteście z dn. 24.10.2017. 

Ps. Czasami trzeba być fotoreporterem... Te słowa kieruje do Pawła H., który nie widział sensu protestu i w ten sposób skumał się z władzą miasta, które jak zwykle umywa w tej sprawie ręce.

Month of Photography in Bratislava (2017). The text from "O.pl"

Araki, z wystawy EroReal,

Lubię jeździć na Miesiąc Fotografii do Bratysławy. Wszystkie wystawy, no prawie wszystkie, zlokalizowane są w centrum. Oczywiście w ciągu trzech dni nie jestem w stanie zobaczyć wszystkiego. Niektóre nich otwierane są później, festiwal trwa ponad miesiąc. W tym roku na Portfiolio Review nie pojawili się Polacy, co smuci. Portfolio zdominowali młodzi Rosjanie i Czesi, choć wygrał Austriak za trudny dziennikarski projekt o wojnie w Donbasie. Całą recenzję można przeczytać na "O.pl". Rozczarował mnie Araki, albo inaczej zrozumiałem w końcu na czym polega jego fenomen.

Zastanawia też fakt, że w ostatnim czasie polskie wystawy pokazywane w ramach festiwalu rozczarowują. O pokazie (nie)wesołe miasteczko. Momenty nieuwagi napisałem, że była najgorszą, jaką widziałem. Najlepsze wg mnie wystawy to: Vladimira Birgusa i Jindřicha Štreita. Druga z nich, formalnie odbywała się poza festiwalem.

 

Judita Csáderová, Selfportrait. Artystka jest ważną postacią dla słowackiej fotografii przynajmniej od lat 70. XX wieku. Dodam, że lubię z nią rozmawiać. ta ekspozycja niestety odbyła się po za Bratysławą

Mariela i Sancari Moises. Bardzo ciekawa introspekcja, będąca pożegnaniem z ojcem. Prostota skromnych elementów zdjęcia, wraz z niebieskim tłem, złożyła się  na osobistą prawdę chwili. Oczywiście słowo "prawda" znaczy dziś dużo mniej niż dawniej.

Araki, z wystawy EroReal, Zabawna fotografia, czyli wszystko albo prawie o jej autorze.